εφημ.
ΤΑ ΝΕΑ 15/11/2019
"Δεν
σας τα λέμε όλα". Αυτός είναι ο
περιπαικτικός τίτλος μια τηλεοπτικής
ενημερωτικής εκπομπής της κινεζικής
τηλεόρασης. Μπορεί να εννοεί ότι δεν
προλαβαίνουμε σε μια εκπομπή να τα πούμε
όλα, ότι σας αφήνουμε να καταλάβετε
μόνοι σας τα υπόλοιπα ή, αντίθετα, ότι
δεν σας λέμε αυτά που δεν μπορούν ή δεν
θέλουμε να ειπωθούν.
Θα
ταίριαζε αυτός ο τίτλος στη συνάντηση
Τραμπ - Ερντογάν; Με μια πρώτη ματιά όχι,
αφού οι δυο ηγέτες επαναβεβαίωσαν και
μίλησαν ανοιχτά για το στρατηγικό δεσμό
που ενώνει τις δυο χώρες. Ακόμη και το
αγκάθι των ρωσικών S-400
μοιάζει σχεδόν σαν να μην υφίσταται. Οι
διαπραγματεύσεις και τα παζάρια,
οικονομικού και γεωστρατηγικού
περιεχομένου συνεχίστηκαν κι αυτά λίγο
πολύ ανοιχτά, ως συνήθως.
Αλλά
στην πραγματικότητα οι δυο ηγέτες δεν
μας τα είπαν όλα. Δεν μας είπαν ιδίως
τις επιπτώσεις που θα έχει η σύσφιξη
των σχέσεών τους στην Ελλάδα και στην
Κύπρο. Είναι τυχαία η βαθιά περιφρονητική
στάση της κυβέρνησης της Τουρκίας έναντι
των κυρώσεων που φαίνεται ότι προωθεί
η ΕΕ; Είναι τυχαίο ότι οι σχετικές
απαξιωτικές δηλώσεις Ερντογάν έγιναν
λίγο πριν την επίσκεψη στις ΗΠΑ;
Παρεπιμπτόντως, με τέτοια τουρκοαμερικανική
σύμπνοια, δεν είναι βέβαιο ότι η ΕΕ θα
επιμείνει για πολύ στο δρόμο των κυρώσεων.
Χρειάστηκε μήνες για να καταλήξει σε
μια πρώτη δέσμη κυρώσεων και ακόμη
βρίσκεται στο στάδιο της αναζήτησης
στοιχείων για τη συγκρότηση της λίστας
των σχετικών νομικών και φυσικών
προσώπων.
Δεν
είναι επίσης τυχαία η συγκυρία κατά την
οποία το τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο με
το ευφάνταστο όνομα "πορθητής"
κατευθύνεται προς την κατεχόμενη
Καρπασία για νέες παράνομες δραστηριότητες.
Φαίνεται επομένως ότι δεν μας τα είπαν
όλα οι Τραμπ και Εντογάν. Δεν μας είπαν
δηλαδή το βασικότερο: ότι η Τουρκία θα
εντείνει τις παράνομες δραστηριότητες
και διεκδικήσεις της σε βάρος της Κύπρου
και της Ελλάδας κουρελιάζοντας κάθε
έννοια διεθνούς δικαίου. Δεν μας είπαν
ανοιχτά (για προφανείς λόγους) ότι το
τουρκικό καθεστώς έχει την στήριξη των
ΗΠΑ σε αυτές.
Όταν
ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντ. Τραμπ δηλώνει
"μεγάλος οπαδός" του Τ. Ερντογάν
πρέπει δικαίως να προβληματιζόμαστε.
Όταν στην ίδια συνάντηση ο ίδιος
χαρακτηρίζει την Τουρκία "μεγάλο
σύμμαχο στο ΝΑΤΟ" πρέπει επιπλέον να
ανησυχούμε. Όταν στην ίδια πάλι συνάντηση
ο πρόεδρος της Τουρκίας -υπερασπιζόμενος
το ΝΑΤΟ- επικρίνει τον Γάλλο πρόεδρο,
επειδή ο τελευταίος το χαρακτήρισε
κλινικά νεκρό, τότε πρέπει να ανησυχούμε
πολλαπλά. Δεν αρκεί όμως να ανησυχούμε.
Πρέπει ιδίως να απεμπλακούμε από τις
αυταπάτες μας και να αναζητήσουμε άμεσα
άλλα πιο αξιόπιστα ερείσματα στη διεθνή
σκηνή.
