Cat-1

ΑΡΘΡΑ

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΤΟΜΟΙ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Απριλίου 2020


εφημ. ΤΑ ΝΕΑ 21/4/2020
Πάντοτε τέτοιες μέρες, στην επέτειο της επιβολής της δικτατορίας θυμάμαι έναν αγαπημένο φίλο, αξιωματικό της πολεμικής αεροπορίας που δυστυχώς έχει φύγει από τη ζωή. Όταν είχαμε πρωτογνωριστεί, ή μάλλον μετά από λίγο καιρό όταν η φιλία μας έγινε πιο σταθερή, μου εκμυστηρεύθηκε τι μεγάλη αλλαγή προκάλεσε στην προσωπικότητά του η εμπειρία του κατά την εισβολή στην Κύπρο.
Είχε καταταγεί στην πολεμική αεροπορία το 1968, λίγο μετά το πραξικόπημα. Γαλουχήθηκε με τα ιδανικά της 21ης Απριλίου. Πίστευε βαθιά ότι η χούντα ήρθε για να σώσει την Ελλάδα από την παρακμή, από τα νύχια του διεθνούς κομμουνισμού, για να επιβάλλει την τάξη που θα έφερνε την ευημερία στον πληθυσμό. Πίστευε επίσης ακράδαντα ότι η χούντα όχι μόνο θα προστάτευε αλλά θα προήγαγε τα εθνικά συμφέροντα. Του άρεσε ότι υπηρετούσε στις ένοπλες δυνάμεις, στήριζε ολόψυχα το καθεστώς, ήταν ευχαριστημένος από τη ζωή του. Μέχρι τον Ιούλη του 1974.
Τη μέρα της εισβολής υπηρετούσε στο Ηράκλειο. Διατάχθηκε, όπως και άλλοι να ετοιμαστεί για επίθεση προκειμένου να σταματήσουν την τουρκική εισβολή. Όμως η διαταγή δεν ήρθε ποτέ. Και τότε όλα άλλαξαν. Ήρθε ο κόσμος ανάποδα, όπως μου είπε. Αυτή η στιγμή στάθηκε αρκετή για να συνειδητοποιήσειι ότι όλα εκείνα τα ιδανικά της χούντας, όλη εκείνη η ρητορεία περί έθνους, πατρίδας και τα λοιπά ήταν μια καλά επεξεργασμένη προπαγάνδα. Ήταν ένα ψέμμα.
Αργότερα ήρθαν στη δημοσιότητα πολλά που αποδείκνυαν τα ψεύδη αυτά. Έγινε για παράδειγμα φανερό ότι το πραξικόπημα που οργάνωσε η χούντα ενάντια στον πρόεδρο Μακάριο ήταν το πρελούδιο της τουρκικής εισβολής. Και όλα αυτά σε αρμονία με τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ. Τώρα πια είναι ευρύτερα γνωστό ότι ο Χ. Τάσκα, πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα κατά τη δικτατορία το είχε διατυπώσει ως εξής σε επιτροπή του Κογκρέσου: “δεν υπάρχει άλλος τόπος όπως η Ελλάδα που να προσφέρει τις διευκολύνσεις που έχουμε”. Μια από αυτές ήταν και η προδοσία της Κύπρου από τη χούντα.
Ξέρουμε τώρα πια ότι ο γνωστός Άτσεσον ήδη εν έτει 1964 προέτρεπε Τούρκους επιτελείς να εισβάλουν στην Κύπρο και να καταλάβουν μέρος της λέγοντας ότι: “Αν είσαστε σε θέση να το πραγματοποιήσετε, πηγαίνετε να την καταλάβετε. Ο 6ος στόλος θα σας καλύψει και θα σας προστατεύσει”. Είναι επίσης γνωστό πλέον ότι ο Ντην Ρασκ σε υπόμνημά του προς τον αμερικανό πρόεδρο Τζόνσον το Δεκέμβριο του 1967 σημείωνε: "Η Ελλάδα επιθυμεί να απαλλαγεί από το βάρος του Κυπριακού και αυτό είναι κάτι που μπορεί να πετύχει μόνο υπό δικτατορικό καθεστώς και κατά συνέπεια πρέπει να συνεισφέρουμε στη διευθέτηση του εν λόγω προβλήματος πριν από την επαναφορά της δημοκρατίας στη χώρα".
Τώρα πια γνωρίζουμε. Και καλό είναι να μην ξεχνάμε επίσης.


εφημ. Documento, 18-19/4/2020
Η δύσκολη περίοδος που διανύει η ανθρωπότητα μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για την επιβολή αντιδημοκρατικών και αντιλαϊκών σχεδίων. Ο κίνδυνος είναι υπαρκτός και ο πειρασμός για κάποια κέντρα εξουσίας μεγάλος. Για να κλείσουμε την πόρτα σε ένα ολέθριο αύριο και να ανοίξουμε το δρόμο στη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη, απαιτείται η άμεση κινητοποίηση για έξι παρεμβάσεις. Αυτές δεν λύνουν το πρόβλημα της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Θέτουν όμως όρια και μπορούν να χαράξουν πιο ευοίωνες προοπτικές.
1.Δεν επιτρέπεται να συνεχίζεται η αντιδημοκρατική πρακτική των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου. Με βάση το άρθρο 44 παρ. 1 του Συντάγματος οι ΠΝΠ εκδίδονται μόνο “σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης”. Η υγειονομική κρίση δεν αποτελεί πλέον απρόβλεπτη ανάγκη. Αποτελεί δυστυχώς καθημερινότητα και επομένως η κυβέρνηση οφείλει να ακολουθεί ανελλιπώς τη συνταγματική οδό της κοινοβουλευτικής συζήτησης και ψήφισης σχεδίων νόμων.
2. Είναι πολιτικά και ηθικά ανεπίτρεπτο να αξιοποιούνται από την κυβέρνηση οι συνθήκες της καραντίνας για να ψηφιστούν επίμαχα νομοσχέδια και διατάξεις για τις οποίες υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις στην κοινωνία. Ειδικά τα ζητήματα της εργατικής νομοθεσίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων δεν θα έπρεπε να θιγούν στο ελάχιστο. Οι σχετικές διατάξεις των ΠΝΠ πρέπει άμεσα να ανακληθούν.
3. Εδώ και τώρα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την ισότιμη προβολή των απόψεων όχι μόνο των πολιτικών κομμάτων αλλά και των συνδικαλιστικών και εν γένει κοινωνικών οργανώσεων. Είναι απαράδεκτη κάθε προσπάθεια φίμωσης, αποσιώπησης, διαστρέβλωσης των μη αρεστών στην κυβέρνηση απόψεων και η επιβολή μονοφωνίας.
4.Οι συνδικαλιστικές ελευθερίες δεν επιτρέπεται με κανένα πρόσχημα να περιορίζονται, είτε με νόμο είτε de facto. Όποιες τέτοιες ρυθμίσεις περιλαμβάνονται στις ΠΝΠ πρέπει να καταργηθούν άμεσα. Οι συνδικαλιστικές ελευθερίες αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα βάθρα της δημοκρατίας. Για την άσκηση των ελευθεριών οι συνδικαλιστές και οι εργαζόμενοι δεν χρειάζεται να παίρνουν καμιά αστυνομική άδεια. Κάτι τέτοιο είναι απολύτως αντίθετο στο Σύνταγμα. Οι συνδικαλιστές και οι εργαζόμενοι γνωρίζουν τα μέτρα υγιεινής και τα τηρούν στις δραστηριότητές τους αυτές, όπως ακριβώς πράττουν και οι βουλευτές στη Βουλή.
5.Ο αστυνομικός έλεγχος για την τήρηση των μέτρων καραντίνας οφείλει να διεξάγεται αποκλειστικά και μόνο για το σκοπό αυτό και στο βαθμό που είναι αναγκαίος. Ο έλεγχος επιβάλλεται να διεξάγεται με σεβασμό στην προσωπικότητα του πολίτη. Στη χώρα μας έχουμε μακρά παράδοση αστυνομικής αυθαιρεσίας και παραβατικότητας που πρέπει να τερματιστεί.
6. Η κατανομή των βαρών θα γίνει με δίκαιο τρόπο είπε ο πρωθυπουργός στο τελευταίο του διάγγελμα. Δικαιοσύνη όμως σημαίνει ότι όσοι είδαν τα εργασιακά και κοινωνικά τους δικαιώματα να κατακρημνίζονται μέσω της μνημονιακής νομοθεσίας, δεν θα ξαναπληρώσουν. Ήρθε ο καιρός να σηκώσουν τα βάρη οι έχοντες: το 3% του πληθυσμού που έχει συσσωρεύσει δεκαετίες τώρα αμύθητες περιουσίες σε off shore εταιρείες και στις τράπεζες της Ελβετίας, οι 500 ισχυρότερες επιχειρήσεις που βγήκαν κερδισμένες από τη δεκάχρονη κρίση καθώς και οι μεγάλες επιχειρήσεις που κερδίζουν από την παρούσα κρίση. Μόνο η επιβολή γενναίας φορολογίας επ’αυτών αποτελεί δίκαιη κατανομή των βαρών και μόνο η εθνικοποίηση επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίιας για την οικονομία μπορεί να δώσει αναπτυξιακή διέξοδο και ανάσα στο βιοτικό επίπεδο του λαού.
Πολλοί φοβούνται ή προμηνύουν ένα δυστοπικό αύριο. Θα διαψευστούν. Ακόμη και αν υπάρξει μια οπισθοδρόμηση, αυτή θα είναι προσωρινή. Η υγειονομική κρίση δίδαξε ξανά στην ανθρωπότητα την σημασία της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης. Το μάθημα αυτό μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά χρήσιμο για μια σημαντική στροφή.


εφημ. ΤΑ ΝΕΑ 2/4/2020

Η περιπέτεια της πανδημίας στην οποία έχει εισέλθει η ανθρωπότητα φαίνεται να οδηγεί σε μια στάση προσωρινής ανάπαυλας την τουρκική εξωτερική πολιτική. Κρέμασε όμως παράλληλα την ένδειξη "προσεχώς" για να μην αφήσει κανένα περιθώριο να πιστέψει κανείς ότι ίσως αναπροσανατολίσει την γραμμή της. Τίποτα το αξιοπερίεργο μέχρι εδώ.
Παράλληλα, διοχετεύει μέσω καναλιών της ανεπίσημης διπλωματίας ότι θα μπορούσε να αναπτυχθεί μια "διπλωματία του κορονοϊού" αντίστοιχη προς τη "διπλωματία των σεισμών". Σύμφωνα με μια εκδοχή, η όποια αμοιβαία βοήθεια και προσέγγιση ενώπιον του κοινού προβλήματος της πανδημίας θα μπορούσε να δημιουργήσει εύφορο έδαφος για τη συζήτηση και τη συνεννόηση ανάμεσα στα δυο κράτη. Έτσι θα ήταν ίσως δυνατή, κατ' αυτή την άποψη, η εξεύρεση λύσεων στις ελληνοτουρκικές διαφορές. Και εδώ βρίσκεται στην ουσία το αγκάθι. Οι διαφορές, δηλαδή οι πολύπλευρες διεκδικήσεις της Άγκυρας, αντί της μίας και μοναδικής που έχει να κάνει με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ.
Γενικά, η διπλωματία της αλληλεγγύης, στο βαθμό που πρόκειται πράγματι για κάτι τέτοιο και όχι για καρικατούρα, θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα καλύτερο έδαφος για τις σχέσεις των δυο λαών και των δύο χωρών. Ωστόσο, ελλοχεύει δυνητικά ένας κίνδυνος, όπως έχει φανεί και από τη "διπλωματία των σεισμών". Ο κίνδυνος συνίσταται στο ότι θα πρόκειται για μια ψευδεπίγραφη διπλωματία της αλληλεγγύης, προσδιορισμένη αυστηρά από την κυβέρνηση της Άγκυρας χωρίς τον ελάχιστο χώρο για να αναπτυχθούν οι σχέσεις ανάμεσα στους λαούς. Ακόμη χειρότερα, η δήθεν προσέγγιση θα είναι ενταγμένη σε μια στρατηγική της κυβέρνησης Ερντογάν για να ανοίξει όλη η βεντάλια των παράνομων κατά το διεθνές δίκαιο διεκδικήσεων και απαιτήσεων.
Ας μην έχουμε καμιά αυταπάτη. Η οικονομική κρίση που σοβούσε και που θα ενταθεί κατά πολύ στη διάρκεια και μετά την υγειονομική κρίση θα οδηγήσει σε τεκτονικές αναταράξεις. Το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι άδηλο. Οι αντιθέσεις της Γερμανίας με τις άλλες δυνάμεις στο εσωτερικό της ΕΕ θα οξυνθούν στο έπακρο. Θα επιχειρηθεί να φορτωθούν δυσβάσταχτα, επώδυνα βάρη στις πιο αδύναμες χώρες και στα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα. Το μέλλον των δημοκρατικών ελευθεριών και της δημοκρατίας στην ίδια την Ευρώπη είναι επίσης άδηλο, αν μάλιστα δούμε το ακραίο παράδειγμα της Ουγγαρίας του Όρμπαν.
Οι ακρότητες στη διεκδίκηση των φυσικών πόρων και των σφαιρών επιρροής θα κυριαρχήσουν τόσο στην αντζέντα των μεγάλων δυνάμεων όσο και των περιφερειακών. Το τουρκικό καθεστώς θα γίνει πιο επιθετικό, αυτό είναι βέβαιο. Αλλά είναι επίσης πιθανό να μιλήσει μια διαφορετική "γλώσσα" ο τουρκικός λαός, ίσως και οι άλλοι λαοί. Οψόμεθα.

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις ( Atom )

ΒΙΒΛΙΑ

ΒΙΝΤΕΟ

ENGLISH EDITION