Εφημερίδα των Συντακτών, 25/10/2023

https://info-war.gr/to-dikaioma-stin-amyna-kai-to-israil/

Το βασικό επιχείρημα της ισραηλινής κυβέρνησης στην τρέχουσα συγκυρία είναι ότι έχει το δικαίωμα στην αυτοάμυνα, αφού δέχθηκε επίθεση. Πράγματι το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη θεμελιώνει το δικαίωμα στην άμυνα. Ωστόσο, εδώ δεν πρόκειται για αυτή την περίπτωση για τον απλούστατο λόγο ότι το Ισραήλ έχει υπό την κατοχή του εδώ και πολλές δεκαετίες την Παλαιστίνη. Παραβιάζει δηλαδή τον πυρήνα των αρχών στις οποίες είναι θεμελιωμένος ο ΟΗΕ, που είναι ο σεβασμός της εδαφικής κυριαρχίας και ακεραιότητας, το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση, οι αρχές της ειρηνικής συνύπαρξης, της καλής γειτονίας και της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών. Δεν μπορεί επομένως να γίνει λόγος για αυτοάμυνα. Για παράδειγμα οι επιχειρήσεις των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων, όταν μάχονταν ενάντια στις ανταρτικές δυνάμεις της Ελλάδας ή άλλων κατεχόμενων χωρών, δεν ήταν αυτοάμυνα. Ούτε οι επιχειρήσεις των Οθωμανών ενάντια στους εξεγερμένους Έλληνες το 1821 ήταν αυτοάμυνα.

Επομένως είναι λαθεμένη και παραπλανητική η συζήτηση για το αν το Ισραήλ εφαρμόζει το διεθνές δίκαιο των ένοπλων συγκρούσεων. Απλούστατα δεν πρόκειται για άμυνα. Πρόκειται για επιχειρήσεις εδραίωσης της κατοχής. Αντί αυτών, θα έπρεπε να προσέλθει άμεσα σε ειρηνικές διαπραγματεύσεις και να αποχωρήσει πάραυτα από όλα τα κατεχόμενα εδάφη. Αυτομάτως θα επερχόταν η ειρήνευση.

Να υπενθυμίσω με την ευκαιρία ότι σύμφωνα με ερμηνεία του άρθρου 1 παρ. 2 του Χάρτη, που θεμελιώνει το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των λαών, νομιμοποιείται η χρήση βίας μέχρι να επιτευχθεί ο στόχος της απελευθέρωσης από την ξένη κατοχή. Επομένως με βάση το διεθνές δίκαιο ο λαός της Παλαιστίνης νομιμοποιείται γενικά να αγωνίζεται και ένοπλα ενάντια στην κατοχή.

Από την άλλη, με βάση το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου μπορεί να υποστηριχθεί ότι η κυβέρνηση του Ισραήλ διαπράττει εγκλήματα πολέμου. Ενδεικτικά αναφέρω: 1. την εκτεταμένη καταστροφή περιουσίας που δεν δικαιολογείται από στρατιωτική αναγκαιότητα, 2. την παράνομη εκτόπιση ή μεταφορά, 3. τις επιθέσεις με πρόθεση κατά του άμαχου πληθυσμού, ο οποίος δεν λαμβάνει άμεσα μέρος σε εχθροπραξίες, 4. τη δήλωση ότι δεν θα υπάρξει έλεος.

Επιπλέον, με βάση το άρθρο 6 μπορεί να υποστηριχθεί ότι η κυβέρνηση του Ισραήλ διαπράττει το έγκλημα της γενοκτονίας αφού επιβάλλει “με πρόθεση την επιβολή επί της ομάδας συνθηκών ζωής υπολογισμένων να επιφέρουν τη φυσική καταστροφή της εν όλω ή εν μέρει”. Με βάση το άρθρο 7 διαπράττει και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας με την εξόντωση του πληθυσμού στη Γάζα δηλαδή “την με πρόθεση επιβολή συνθηκών ζωής, μεταξύ άλλων στέρηση πρόσβασης σε τροφή και φάρμακα, υπολογισμένων να επιφέρουν την καταστροφή μέρους του πληθυσμού”.

Για όλα τα παραπάνω την ευθύνη φέρει η ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου. Ο ισραηλινός λαός έχει κάθε συμφέρον να ζήσει ειρηνικά δίπλα στον παλαιστινιακό λαό, ο οποίος πρέπει να αποκτήσει τη δική του ελεύθερη πατρίδα, στα όρια του 1967 με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ, όπως επιτάσσουν οι αποφάσεις του ΟΗΕ. Δυο κράτη, το ένα δίπλα στο άλλο, δύο λαοί ενωμένοι και ελεύθεροι.

εφημ. Documento, 8/10/2023

https://www.documentonews.gr/article/to-sygxrono-dilimma-toy-openxaimer/

Κλιματική, οικονομική, κοινωνική κρίση, εξάπλωση της φτώχειας, της πείνας, των πολέμων χαρακτηρίζουν την εποχή μας. Δύσεχτους καιρούς διανύει η πατρίδα μας και η ανθρωπότητα.

Ποιος είναι το χρέος της επιστήμης, των επιστημόνων, των πνευματικών ανθρώπων στις συνθήκες αυτές; Θα αποτελεί εργαλείο των ισχυρών και θα κλείνει αδιάφορα τα μάτια μπροστά στην καταστροφική πορεία; Μπορεί για παράδειγμα οι επιστήμονες να συνεχίζουν να προάγουν την έρευνα στην τεχνητή νοημοσύνη χωρίς να νοιάζονται πώς θα αξιοποιηθεί αυτή από τους κρατούντες; Είναι δυνατό οι επιστήμες του περιβάλλοντος να μην στηλιτεύουν το ρόλο των πολυεθνικών στην περιβαλλοντική κρίση; Μπορεί οι επιστήμονες να μην καταδικάζουν το ρόλο των κυβερνήσεων στην καταστροφή των δασών; Μπορεί οι κοινωνικές επιστήμες να στέκουν αδιάφορες ενώπιον της εξάπλωσης της φτώχειας, των κοινωνικών ανισοτήτων, να προάγουν τη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα;

Το αντίθετο πρέπει να συμβεί. Η επιστήμη είναι σε θέση να δώσει απαντήσεις και λύσεις στα μεγάλα προβλήματα. Μπορεί να αποκαλύψει την αλήθεια. Μπορεί να ξεσκεπάσει τον καταστροφικό εγωισμό των πανίσχυρων συμφερόντων. Μπορεί να στηλιτεύσει την κοντόφθαλμη αδιαφορία και την απανθρωπιά των κρατούντων.

Η επιστήμη είναι σε θέση να σταματήσει την κατρακύλα προς τη βαρβαρότητα. Δεν είναι οι αυτόκλητες σωτήρες αλλά η συλλογική εργασία και ο συλλογικός άνθρωπος με τη βοήθεια της γνώσης που θα αλλάξει την κατάσταση. Η ίδια η επιστήμη είναι ουσιαστικά καρπός συλλογικής εργασίας. Έχει τη δυνατότητα να προτείνει νέους δρόμους για την αντιστροφή της πορείας, τη σωτηρία του φυσικού περιβάλλοντος, τη βελτίωση της ζωής. Μπορεί να προτείνει καινοτόμες λύσεις, να ανοίξει δρόμους προς το συμφέρον της επιβίωσης της ανθρωπότητας, για το καλό των λαών.

Ιδιαίτερο είναι επομένως το χρέος των επιστημόνων και κυρίως των νέων επιστημόνων στη διάνοιξη ενός καλύτερου μέλλοντος. Τα διλήμματα που έχουν να αντιμετωπίσουν είναι ισχυρότερα και από το γνωστό δίλημμα του Οπενχάιμερ.

Σε τέτοιες στιγμές, προσωπικά, καταφεύγω στους μεγάλους δασκάλους. Τέτοιοι ήταν ο Δημήτρης Γληνός, η Ρόζα Ιμβριώτη, ο Αλέξανδρος Σβώλος, ο Νίκος Κιτσίκης, ο Αριστόβουλος Μάνεσης και άλλοι. Νομίζω πως, αν ζούσαν σήμερα, θα απευθύνονταν στους νέους επιστήμονες, στους φοιτητές και στους αποφοίτους των πανεπιστημίων μας, με τα παρακάτω περίπου λόγια:

“Πρέπει να αξιοποιήσετε τα επιστημονικά εργαλεία που κατακτήσατε με σύνεση, χωρίς αλαζονεία αλλά και με τόλμη. Μιλήστε καθαρά και θαρρετά.

Αν οι πολλοί αδιαφορήσουν, βρείτε τρόπο να τους κάνετε να ενδιαφερθούν. Αν πάλι σας απορρίψουν ή ακόμη σας χλευάσουν, υποκινούμενοι από την άγνοια και ίσως από τους ισχυρούς, κρατηθείτε γερά στην αλήθεια, αναζητείστε τον τρόπο να την επικοινωνήσετε. Αν δεν σας καταλαβαίνουν, βρείτε τον τρόπο να γίνετε κατανοητοί.

Αν οι λίγοι και μάλιστα ισχυροί επιχειρήσουν να σας εξαγοράσουν και να σας κολακέψουν, αντισταθείτε στην εξαγορά και στην κολακεία. Πείτε την αλήθεια ολόκληρη με κάθε κόστος.

Αν πάλι θελήσουν να σας παραγκωνίσουν, αν επιχειρήσουν να σας φιμώσουν ή ακόμη και να σας τιμωρήσουν, αντισταθείτε, βρείτε τον τρόπο να ακουστεί η φωνή της επιστήμης.

Να μην ξεχάσετε ποτέ ότι η πορεία της ανθρωπότητας είναι μια επίπονη πορεία από τα σκοτάδια της άγνοιας στο φως της γνώσης. Και ότι η γνώση, όταν γίνεται κτήμα των πολλών, των απλών καθημερινών ανθρώπων, αυτών που δημιούργησαν όσα βλέπετε τριγύρω σας, γίνεται πανίσχυρη δύναμη. Τίποτα και κανείς δεν μπορεί τότε να την σταματήσει”.

εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 2/10/2023

Η άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος του γερουσιαστή Ρ. Μενέντεζ προκάλεσε ανησυχία σε κύκλους της Αθήνας. Ο γερουσιαστής κατηγορείται ότι δωροδοκήθηκε από επιφανείς επιχειρηματίες (για ράβδους χρυσού κάνουν λόγο οι κατηγορίες). Υποστηρίζεται ότι η παρουσία του έθετε εμπόδια στην προοπτική πώλησης των F-16 στην Τουρκία και ότι, αν πουληθούν, τα αεροσκάφη δεν θα χρησιμοποιηθούν σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας.

Η θεώρηση αυτή είναι, ας μου επιτραπεί η έκφραση, τουλάχιστον αφελής. Η σχέση των ΗΠΑ με την Τουρκία είναι διαχρονική και ισχυρή. Ανάμεσα στις δυο χώρες υπάρχουν βέβαια επιμέρους αντιθέσεις. Κάποια από τα σχέδια των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής έρχονται σε αντίθεση με τις περιφερειακές βλέψεις της Τουρκίας.

Η τελευταία, προκειμένου να ισχυροποιεί τη διαπραγματευτική της θέση, αναπτύσσει σε ένα βαθμό σχέσεις και συνεργασίες με τη Ρωσία και την Κίνα, χωρίς βέβαια να αμφισβητεί το θεμελιώδη λίθο, ότι ανήκει δηλαδή στη νατοϊκή συμμαχία. Αντίστοιχα οι ΗΠΑ διαπραγματεύονται, ελίσσονται, θέτουν καμιά φορά εμπόδια, αλλά σε τελική ανάλυση η Τουρκία είναι κομβικός σύμμαχος. Αυτό ίσχυε επί Σοβιετικής Ένωσης ισχύει και σήμερα. Στην εποχή της παγκόσμιας κρίσης, οι ΗΠΑ την χρειάζονται στο γεωπολιτικό ανταγωνισμό τους με την Κίνα και τη Ρωσία. Αυτό το στοιχείο διαμορφώνει και την αμερικανική στάση έναντι της Ελλάδας.

Η ιστορία διδάσκει. Στα αποχαρακτηρισμένα σήμερα αμερικανικά αρχεία διαβάζουμε τη συνομιλία του Χ. Κίσινγκερ με τον τότε πρόεδρο Τζ. Φορντ, το διάστημα ανάμεσα στον πρώτο και στον δεύτερο Αττίλα: “Σίγουρα δεν θέλουμε έναν πόλεμο μεταξύ τους (ενν. Ελλάδας Τουρκίας) αλλά αν συμβεί η Τουρκία είναι πιο σημαντική για εμάς… Δεν υπάρχει κάποιος αμερικανικός λόγος για τον οποίο οι Τούρκοι δεν πρέπει να έχουν το ένα τρίτο της Κύπρου”.

Την ίδια ακριβώς περίοδο, εν μέσω δηλαδή τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, το Αμερικανικό Πεντάγωνο λάμβανε την απόφαση να παγώσει η παράδοση κάθε πολεμικού υλικού στην Ελλάδα. Ο Χ. Κίσινγκερ προσωπικά έδωσε εντολή να σταματήσουν στην Ισπανία τα F4 που βρίσκονταν καθ’ οδόν προς τη χώρα μας. Υπογράμμιζε μάλιστα ότι το πάγωμα αυτό πρέπει να γίνει διακριτικά ώστε να μην νιώσει “η ελληνική κυβέρνηση ότι έχουμε συμβάλει στο βιασμό της”. Σε ερώτηση μάλιστα του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα, αν υπήρχε αντίστοιχη απόφαση για την Τουρκία, ο Χ. Κίσινγκερ απάντησε: “Δεν βλέπω λόγο να καθυστερήσει οτιδήποτε προς την Τουρκία. Στην πραγματικότητα βλέπω κάθε λόγο να πάμε αυτό το υλικό στην Τουρκία”.

Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως, σε περίπτωση μελλοντικής κρίσης, η στάση των ΗΠΑ θα βρισκόταν κατά βάση στην ίδια λογική.