Cat-1

ΑΡΘΡΑ

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΤΟΜΟΙ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Ιουνίου 2020


εφημ. Documento, 21/6/2020

Είναι υπέρ του νόμου και της τάξης: το υπενθύμισε πρόσφατα ο πρόεδρος των ΗΠΑ. Ανάλογες δηλώσεις έχει κάνει στο παρελθόν ο Έλληνας πρωθυπουργός και άλλοι πολιτικοί παράγοντες. Καμιά αντίρρηση.
Θα πρέπει ωστόσο να διευκρινιστεί ότι οι θιασώτες της άποψης αυτής δεν τάσσονται πάντοτε με συνέπεια υπέρ του νόμου και της τάξης. Όταν η αστυνομία αυθαιρετεί, τότε δεν είναι υπέρ του νόμου και της τάξης, είναι υπέρ της ατιμωρησίας. Όταν οι μεγάλες επιχειρήσεις φοροδιαφεύγουν, οι ιθύνοντες δεν υποστηρίζουν τον νόμο και την τάξη, τις διευκολύνουν. Το ίδιο συμβαίνει όταν για παράδειγμα επιβάλλονται τα Μνημόνια σε αντίθεση με το ίδιο το Σύνταγμα. Το ίδιο συμβαίνει όταν η Lufthansa, και όχι μόνο, ιδρύει θυγατρικές που εδρεύουν σε φορολογικούς παραδείσους. Όταν -σπάνια- οι αποφάσεις της ΕΕ θίγουν τα συμφέροντα της Γερμανίας, τότε το Γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο δεν είναι υπέρ του νόμου και της τάξης. Θέτει υπεράνω όλων την Γερμανία. Όταν τίθεται το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων επίσης λησμονάται ο νόμος και η τάξη.
Στην επιστήμη της κοινωνιολογίας του δικαίου,εγχώρια και διεθνώς, καταγράφεται και αναλύεται το φαινόμενο της ανενέργειας του νόμου. Σημαντική πλευρά του είναι η συστηματική παραβίαση του νόμου από την κρατική εξουσία ή η ανοχή του κράτους προς τις παραβιάσεις των κανόνων δικαίου από τους ισχυρούς. Στην επιστήμη της εγκληματολογίας επίσης γίνεται λόγος για το φαινόμενο των “εγκλημάτων του κράτους” καθώς και για την ανοχή, την ευνοϊκή μεταχείριση που επιδεικνύουν οι διωκτικές αρχές προς τα εγκλήματα των ισχυρών ή την κοινωνική ευχέρεια των τελευταίων να καθιστούν τα εγκλήματά τους αφανή.
Ένας φοιτητής του Χάρβαρντ, απευθυνόμενος σε τελετή αποφοίτησης στα τέλη της δεκαετίας του 1960 είπε: “Οι δρόμοι της χώρας μας είναι σε αναβρασμό. Τα πανεπιστήμια είναι γεμάτα από φοιτητές που επαναστατούν και συμμετέχουν σε ταραχές. Οι κομμουνιστές επιδιώκουν να καταστρέψουν τη χώρα μας. Η Ρωσία μας απειλεί με την ισχύ της. Και η δημοκρατία κινδυνεύει. Χρειαζόμαστε νόμο και τάξη! Χωρίς νόμο και τάξη το έθνος μας δεν μπορεί να επιβιώσει”. Μετά το πέρας των θυελλωδών χειροκροτημάτων ο φοιτητής διευκρίνισε ότι τα λόγια αυτά ειπώθηκαν από τον Α. Χίτλερ το 1932.
Προσωπικά ανατρέχω καμιά φορά σε αυτά που έγραψε ο Ζαν-Πωλ Μαρά στην εφημερίδα Ο φίλος του Λαού στις 25/4/1792: “Μάταια όμως ο δεσπότης και οι υποτελείς του, οι πουλημένοι δικαστές κι ο εκπορνευμένος νομοθέτης κηρύσσουν ασταμάτητα το σεβασμό προς τους νόμους, που οι ίδιοι δεν φοβούνται να παραβιάσουν προκειμένου να μας υποδουλώσουν. Η φωνή της φύσης μέσα στις καρδιές μας μιλάει πιο δυνατά από αυτούς”.


εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 3/6/2020
Είναι προφανές ότι το αντιδραστικό καθεστώς της Τουρκίας κλιμακώνει με πολύ καλά επεξεργασμένο σχέδιο την επιθετικότητα και τις διεκδικήσεις του σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Ενώπιον αυτής της κατάστασης, που συμπληρώνεται από την πληθώρα των λοιπών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα μας, δημιουργείται εύλογα το συναίσθημα του αδιεξόδου καμιά φορά και της απόγνωσης. Θα πρέπει πρωτίστως, νομίζω, να ξανασκεφτούμε τι δεν συνιστά λύση, τι δεν μπορεί να οδηγήσει σε διέξοδο.
Πρώτο, τα αυστηρά διαβήματα προς τους πρέσβεις της Άγκυρας και της Τρίπολης δεν μπορούν να λύσουν κανένα ζήτημα. Είναι βέβαια αναγκαία αλλά μπορούν να παίξουν κάποιο ρόλο μόνο αν εντάσσονται σε μια διαφορετική συνολική στρατηγική.
Δεύτερο, για πολλοστή φορά φαίνεται πως δεν βοηθά η προσδοκία υποστήριξης από την πλευρά των ΗΠΑ. Ο πρέσβης των ΗΠΑ την Ελλάδα Τζ. Πάιατ υπήρξε πρόσφατα και πάλι σαφέστατος: πολιτική ίσων αποστάσεων.
Τρίτο, δεν μπορεί να περιμένει κανείς την ευμενή παρέμβαση της ΕΕ. Τυχόν αίτημα της ελληνικής πλευράς για επιβολή κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας δεν θα οδηγήσει πουθενά. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα εισπράξουμε λόγια παρηγοριάς που δεν θα έχουν κανένα αντίκρισμα. Οι τελευταίες κυρώσεις έμειναν στα χαρτιά, έτσι που το ζήτημα καταντά σχεδόν γελοίο.
Τέταρτο, θα ήταν επικίνδυνο να ξεκινήσει η χώρα μας συζήτηση, τώρα, επί του πλαισίου και εντός των συνθηκών που έχει διαμορφώσει η επιθετική πολιτική της Τουρκίας, όπως προτείνει η κυβέρνηση της Άγκυρας μέσω του Τούρκου πρέσβη στην Αθήνα.
Πέμπτο, δεν συνιστά λύση η καταφυγή σε ένα νέο γύρο εξοπλιστικών προγραμμάτων που θα γονατίσουν την οικονομία, θα φορτώσουν καινούργια βάρη στον ελληνικό λαό και θα αποδειχθούν πάλι αναποτελεσματικά καθώς δεν είναι κατάλληλα για τις γεωγραφικές και πολιτικές συνθήκες του Αιγαίου. Εξάλλου, η Τουρκία θα έχει πάντοτε την οικονομική δυνατότητα για καλύτερους εξοπλισμούς.
Χρειάζεται μια στροφή για να βγούμε από το επικίνδυνο τέλμα.
Α. Πρέπει να διακηρύξουμε ότι η Ελλάδα θα αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ, αφού έτσι κι αλλιώς δεν προσέφερε τίποτα στην άμυνά της (Κύπρος, Ίμια κλπ).
Β. Αμέσως επόμενη κίνηση θα πρέπει να είναι μια άμεση επαφή με τη Ρωσία και την Κίνα για συνεργασία σε όλους τους τομείς, σε ισότιμη βάση. Οι δυο δυνάμεις θα ανταποκριθούν θετικά, αν έχει γίνει το προηγούμενο βήμα.
Γ. Η Ελλάδα πρέπει να διακηρύξει ότι θα παύσει την πληρωμή του παράνομου, επαχθούς, επονείδιστου και μη βιώσιμου χρέους. Μόνο έτσι η ΕΕ, εν μέσω κρίσης, θα αισθανθεί πίεση.
Δ. Απαιτείται ένα νέο αμυντικό δόγμα που θα δίνει έμφαση στη λογική του πιο αποτελεσματικού, φθηνού, βασισμένου στις νέες τεχνολογίες βληματοκεντρικού πολέμου αντί για τις πανάκριβες εξοπλιστικές πλατφόρμες των “συμμάχων” μας. Υπάρχουν προτάσεις των ειδικών που πρέπει να αξιοποιηθούν.
Ε. Να απευθυνθούμε με διάφορους τρόπους στον τουρκικό λαό διακηρύσσοντας την ειρήνη, τον αμοιβαίο σεβασμό, τη φιλία και τη συνεργασία. Το καθεστώς Ερντογάν δεν είναι τόσο σταθερό όσο φαίνεται.
Κανένας γόρδιος δεσμός δεν λύνεται.

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις ( Atom )

ΒΙΒΛΙΑ

ΒΙΝΤΕΟ

ENGLISH EDITION