Cat-1

ΑΡΘΡΑ

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΤΟΜΟΙ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Φεβρουαρίου 2021




 

εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 18/2/2021


Είναι χρήσιμο και δημιουργικό να παραδειγματίζεσαι από τους άλλους. Ας δούμε τη μεταστροφή της Τουρκίας στη σχέση της με την Κίνα. Μέχρι πρόσφατα ακολουθούσε μια πολιτική που ενοχλούσε την κινεζική ηγεσία. Έθετε με διάφορους τρόπους το ζήτημα της μειονότητας των Ουιγούρων, στήριζε τις προσπάθειες των εξορίστων για οργάνωση ένοπλου αγώνα. Υποδαύλιζε εν γένει τις εθνικιστικές εντάσεις στην περιοχή αυτή της Κίνας αναπαράγοντας τη ρητορεία των δυτικών κυβερνήσεων περί καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Τελευταία η κυβέρνηση Ερντογάν χαμήλωσε τους τόνους στο ζήτημα των Ουιγούρων και προσανατολίζεται προς μια σύσφιξη των οικονομικών, διπλωματικών και άλλων σχέσεων με την Κίνα. Προφανώς η στροφή είναι συγκυριακή. Αποτελεί ένα μέσο για να αποκομίσει οφέλη η Τουρκία και να πιέσει με αυτό τον τρόπο στις διαπραγματεύσεις της με τις ΗΠΑ.

Το βέβαιο είναι ότι θα κερδίσει από την τακτική της αυτή. Πρώτο, γιατί συνηθίζει στην οικονομικές της συνεργασίες να μην δέχεται αποικιοκρατικούς όρους αλλά να θέτει προϋποθέσεις που τις καθιστούν αμοιβαία επωφελείς. Δεύτερο, γιατί ασκεί πίεση στις ΗΠΑ θυμίζοντάς τους ότι η Τουρκία είναι στρατηγικός τους εταίρος.

Το άλλο παράδειγμα των ημερών είναι η Σερβία. Ακολουθώντας μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική αγόρασε εμβόλια όχι μόνο από τη Δύση αλλά και από Ρωσία και Κίνα. Έσπευσε μάλιστα να υπογράψει συμφωνία με τη Ρωσία για την παραγωγή του sputnik V στη Σερβία. Το αποτέλεσμα είναι ότι βρίσκεται δεύτερη στον εμβολιασμό στην Ευρώπη με πολύ θετικά αποτελέσματα.

Τι θα έπρεπε να κάνει η χώρα μας ενόψει και των διερευνητικών; Να αξιοποιήσει το γεγονός ότι η σχέση της Τουρκίας με τη Ρωσία δοκιμάζεται, όπως ήταν απολύτως αναμενόμενο. Να αξιοποιήσει τη δημόσια διατυπωμένη θέση της Ρωσίας ότι στηρίζει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας και το δικαίωμα κάθε χώρας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., και στο Αιγαίο. Να αξιοποιήσει επίσης το γεγονός ότι η Κίνα ενδιαφέρεται για την τήρηση του διεθνούς δικαίου της θάλασσας αφού έτσι θέτει εμπόδια στην ενοχλητική παρουσία αμερικανικών ναυτικών δυνάμεων στα παράλιά της.

Να αξιοποιήσει το γεγονός ότι τόσο η ρωσική όσο και η κινεζική κυβέρνηση είναι πρόθυμες για συνεργασία στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. Η Ελλάδα έχει ανάγκη την ανάπτυξη εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, ξεκινώντας με συμπαραγωγές, στη βάση του αμοιβαίου οφέλους, για την παραγωγή φθηνότερων, “έξυπνων”, ιδίως πυραυλικών, οπλικών συστημάτων. Δεν πρέπει να παραμένει καταναλωτής όπλων συγκεκριμένων χωρών, που είναι παράκριβα, συχνά όχι και τόσο κατάλληλα για τις ιδιομορφίες της περιοχής ενώ ανά πάσα στιγμή μπορεί να τεθεί εκβιαστικά (όπως συνέβη στο παρελθόν) θέμα έλλειψης ανταλλακτικών ή τεχνικής υποστήριξης.

Με λίγα λόγια χρειάζεται μια πολυδιάσταστη εξωτερική πολιτική χωρίς φυσικά να υποκατασταθεί η επικυριαρχία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ από κάποια άλλη.


 

εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 3/2/2021


Οι διερευνητικές ξεκίνησαν. Μπορούμε μάλλον με ασφάλεια να διακρίνουμε δυο οδούς εξέλιξης των διαπραγματεύσεων. Η μία εκδοχή είναι ότι δεν θα οδηγήσουν πουθενά. Η Τουρκία, είτε κυνικά είτε και με περισσότερο έμμεσους τρόπους, θα συνεχίσει να θέτει και να προωθεί το σύνολο των παράνομων διεκδικήσεών της. Η ελληνική πλευρά, ίσως εμμείνει στη δημόσια πάγια θέση των ελληνικών κυβερνήσεων ότι το μόνο προς διευθέτηση ζήτημα είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ. Αυτή είναι η σχετικά θετική εκδοχή.

Υπάρχει όμως ως πιθανότητα και η αρνητική εξέλιξη κατά την οποία η ελληνική κυβέρνηση θα αρχίσει να συζητά και άλλα θέματα. Η αναφορά στον όρο “θαλάσσιες ζώνες” και όχι συγκεκριμένα σε υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ βάζει ακόμη και τους καλοπροαίρετους σε σκέψεις ότι θα τεθεί υπό συζήτηση το εύρος των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο και ότι θα υπάρξουν εκπτώσεις επ’ αυτού. Πολλώ δε μάλλον που στη χρήση του συγκεκριμένου ασαφούς όρου έρχεται να συνδράμει και η αξιωματική αντιπολίτευση. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι το διεθνές δίκαιο δίνει τη δυνατότητα για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ και ότι η συντριπτική πλειονότητα των κρατών μελών του ΟΗΕ έχει χωρικά ύδατα 12 ν.μ. Ανάμεσά τους και η Τουρκία στη Μαύρη θάλασσα.

Σε ότι αφορά το αντεπιχείρημα ότι έτσι το Αιγαίο γίνεται ελληνική θάλασσα, το διεθνές δίκαιο προβλέπει γι’ αυτές τις περιπτώσεις το θεσμό της διέλευσης τράνζιτ. Μπορεί και πρέπει η χώρα μας σε συνεννόηση με τις ενδιαφερόμενες χώρες και την Τουρκία να ενεργοποιήσει τον προβλεπόμενο από τη Σύμβαση θεσμό. Βάσει αυτού, τα πλοία των ενδιαφερόμενων κρατών μπορούν να διέρχονται από συγκεκριμένα στενά -που θα χαρακτηριστούν διεθνή στενά- και η διέλευση θα γίνεται με τρόπο που δεν θα απειλεί την ασφάλεια της Ελλάδας, δεν θα προκαλεί μόλυνση των θαλασσών και χωρίς να ασκούνται αλιευτικές δραστηριότητες ή λαθρεμπόριο.

Σε σκέψεις πάντως πρέπει να μας βάλει η πολύ καλά επεξεργασμένη και υπολογισμένη παρέμβαση της συμμάχου Γερμανίας, η οποία για τα δικά της συμφέροντα γλυκά γλυκά ωθεί προς την κατεύθυνση της μετατροπής τηε ελληνοτουρκικής διαπραγμάτευσης σε αποκλειστικά ελληνικό ζήτημα. Με απλά λόγια, η ΕΕ για μια ακόμη φορά εγκαταλείπει την Ελλάδα στις ορέξεις του αντιδραστικού, επιθετικού καθεστώτος της γείτονος.

Και η ελληνική κυβέρνηση, αντί να κρούσει δημόσια τον κώδωνα του κινδύνου για το γεγονός ότι μας ωθούν σε παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, περί άλλα τυρβάζει. Νομοθετεί για ευαίσθητα ζητήματα που αφορούν στην παιδεία με τα πανεπιστήμια κλειστά επί ένα έτος (ελληνική πρωτοτυπία). Προτιμά επίσης να προκαλεί τα δημοκρατικά αισθήματα του λαού απαγορεύοντας πανελλαδικά, επί μια εβδομάδα τις συναθροίσεις, χρησιμοποιώντας ολοφάνερα προσχηματικά την πανδημία. Πρόκειται για μια επικίνδυνη πρακτική καταπάτησης των θεμελιωδών συνταγματικών ελευθεριών που συνδυάζεται με δυνάμει ανησυχητικές εξελίξεις στα θέματα της εθνικής κυριαρχίας.

ΒΙΒΛΙΑ

ΒΙΝΤΕΟ

ENGLISH EDITION