εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 16/1/2024
Η αποστολή πλοίων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή της Ερυθράς θάλασσας και ο βομβαρδισμός της Υεμένης συνιστά επικίνδυνη κλιμάκωση. Η συμμετοχή ή όχι της Ελλάδας είναι μια πολύ σοβαρή απόφαση με σοβαρές συνέπειες. Πριν ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση για ένα τόσο σοβαρό θέμα θα έπρεπε να διεξαχθούν συζητήσεις στα μέσα ενημέρωσης με τη συμμετοχή όλων των απόψεων αλλά και ειδική κοινοβουλευτική συζήτηση, με τη συμμετοχή όλων των κομμάτων.
Νομίζω πως δέκα βασικοί λόγοι για τους οποίους η χώρα μας θα πρέπει να απεμπλακεί από κάθε είδους συμμετοχή στη σύγκρουση.
Πρώτο, επειδή δεν πρέπει να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή των υπηρετούντων στις ένοπλες δυνάμεις για μια υπόθεση που δεν σχετίζεται με την άμυνα της πατρίδας.
Δεύτερο, γιατί η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή κινδυνεύει να μετατραπεί σε περιφερειακό και ίσως σε παγκόσμιο πόλεμο. Τόσο το Ιράν όσο και μεγαλύτερες ασιατικές δυνάμεις δεν θα δείχνουν αιωνίως αυτοσυγκράτηση. Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι καταστροφική για τους λαούς της περιοχής και για την ανθρωπότητα.
Τρίτο, η εμπλοκή της Ελλάδας θέτει άμεσα στο στόχαστρο τα ελληνικά εμπορικά πλοία, τα πληρώματα των οποίων καθίστανται στόχος των Χούθι ή όποιων άλλων.
Τέταρτο, ο ελληνικός λαός και η ελληνική επικράτεια καθίστανται, μέσω της εμπλοκής αυτής, στόχος κάθε λογής αντιποίνων.
Πέμπτο, η μη συμμετοχή της Ελλάδας θα συμβάλλει στην τιθάσευση των οικονομικών επιπτώσεων (ακρίβεια, φτώχεια) που προκαλεί η εξάπλωση του πολέμου.
Έκτο, η όξυνση των αντιπαραθέσεων και η εξάπλωση του πολέμου θα οδηγήσουν σε νέα κούρσα των εξοπλισμών, άχρηστων για την εθνική άμυνα αλλά χρήσιμων για τα σχέδια των μεγάλων δυνάμεων. Τους εξοπλισμούς αυτούς θα κληθεί να πληρώσει πανάκριβα και ο ελληνικός λαός.
Έβδομο, η μη συμμετοχή της χώρας μας θα δώσει ένα μήνυμα στις ΗΠΑ και στην ΕΕ ότι δεν έχουν την Ελλάδα “στο τσεπάκι τους”.
Όγδοο, η αποχή της Ελλάδας θα συμβάλλει στην διπλωματική απομόνωση της κυβέρνησης του Ισραήλ που συνεχίζει να σφαγιάζει τον λαό της Παλαιστίνης διαπράττοντας το ειδεχθές έγκλημα της γενοκτονίας. Θα συμβάλλει στην αναζήτηση διπλωματικής, ειρηνικής διεξόδου από τη σημερινή κατάσταση.
Ένατο, θα είναι ένα σαφές μήνυμα ότι η χώρα μας σέβεται το διεθνές δίκαιο, εργάζεται για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη. Η κατοχή της Παλαιστίνης, οι επιθέσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας στην Υεμένη (για να μείνω μόνο στα τρέχοντα γεγονότα) παραβιάζουν ωμά τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ. Η επίκληση της αυτοάμυνας θα προκαλούσε θυμηδία, αν δεν σχετιζόταν με το θάνατο χιλιάδων αθώων ανθρώπων.
Δέκατο, η αποχή από κάθε είδους πολεμική ενέργεια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ θα παρείχε στη χώρα μας μεγαλύτερα περιθώρια διπλωματικών ελιγμών. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα είναι απομονωμένη από σημαντικές χώρες όπως είναι η Κίνα, η Ρωσία, η Ν. Αφρική, γενικότερα οι χώρες της ομάδας BRICS.
