https://www.documentonews.gr/article/h-elpida-enantia-ston-despotis%c2%b5o/
Το τοπίο είναι εφιαλτικό. Η φύση καταστρέφεται ανελέητα όχι από την κλιματική αλλαγή (αυτός είναι ένας ουδέτερος όρος που κρύβει την αλήθεια) αλλά από την ασυδοσία των ισχυρών συμφερόντων και την άρνηση των κυβερνήσεων να χρηματοδοτήσουν τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της. Απειλείται η ζωή μας σήμερα και κυρίως αύριο.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι στη χώρα μας αλλά και σε όλο τον κόσμο οι λίγοι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και πιο ασύδοτοι. Η φτώχεια και οι ανισότητες εξαπλώνονται με ραγδαίους ρυθμούς. Οι κυρίαρχες τάξεις ξηλώνουν συστηματικά τις κοινωνικές κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα. Η ανθρωπότητα κυλά προς τη βαρβαρότητα.
Παράλληλα το πολιτικό σύστημα, κομμένο και ραμμένο για τις ανάγκες της οικονομικής ολιγαρχίας, αναπαράγεται υποκλέπτοντας τη συναίνεση μέρους του λαού. Οι κυβερνήσεις μειοψηφίας του 41%, οι δήμαρχοι μειοψηφίας του 43% διοικούν ανεξέλεγκτοι, αφού οι διαδηλώσεις, απεργίες και τα άλλα δικαιώματα αφυδατώνονται διαρκώς με νομοθετικές παρεμβάσεις. Η συντριπτική πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης (έντυπα, ηλεκτρονικά, διαδικτυακά) ελέγχονται απόλυτα από τους ολιγάρχες, διαμορφώνουν τις αντιλήψεις και τις προτιμήσεις. Αποσιωπούν ή συκοφαντούν ό,τι ενοχλεί, προβάλλουν ό,τι και όποιους τους εξυπηρετούν.
Στην Ελλάδα, όπως σε όλη την Ευρώπη, ολοένα και μεγαλύτερο μέρος του λαού, απογοητευμένο από την απουσία εναλλακτικής, απέχει από τις πολιτικές διαδικασίες, ακόμη και από τις εκλογές. “Κυβερνώντας το κενό”, ονόμασε το φαινόμενο ο καθηγητής Peter Mair.
Η εμπειρία έδειξε ότι εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Εύκολες λύσεις σημαίνουν φρούδες ελπίδες. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο το καλύτερο. Δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Αυτό που προέχει είναι η σύγκλιση όλων εκείνων που κατανοούν σήμερα ή θα αντιληφθούν αύριο την ανάγκη ριζικής στροφής.
Χρειάζεται μια πολιτική απελευθέρωσης του λαού. Στο βιβλίο Δ. Καλτσώνης, Θ. Μαριόλης, Κ. Παπουλής, Μετωπικό πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση, εκδ. Κοροντζή 2017, είχαμε κάνει μια προσπάθεια συμβολής σε αυτή τη λογική. Αναδείξαμε μερικές ιδέες που είναι μάλλον επίκαιρες:
Άμεση προοδευτική φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου, φορολογικές ελαφρύνσεις στα λαϊκά στρώματα, κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης.
Δραστικά μέτρα ανόρθωσης του βιοτικού επιπέδου του λαού.
Άρνηση πληρωμής του χρέους, αγώνας για τη διαγραφή του.
Ακύρωση των Μνημονίων, διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.
Μη εφαρμογή των κατευθύνσεων της ΕΕ, έξοδος τελικά από τον “λάκκο των λεόντων” (κατά Ηλία Ηλιού) που λέγεται ΕΕ.
Ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας με την ανάπτυξη της έρευνας, την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, με μοχλό τον εκδημοκρατισμένο και εξυγιασμένο δημόσιο τομέα, με εθνικό δημοκρατικό, αναπτυξιακό σχέδιο. Εθνικοποίηση των τραπεζών και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, με παράλληλη εγκαθίδρυση λαϊκού ελέγχου.
Στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των μικρομεσαίων αγροτών.
Ανάπτυξη πολυδιάστατων, ισότιμων οικονομικών σχέσεων με όλες τις χώρες. Έμφαση στη συνεργασία με τα κράτη του ευρωπαϊκού νότου, της Μεσογείου καθώς και τις χώρες του BRICS.
Πολιτική ουδετερότητας και ειρήνης. Υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας, έξοδος της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ.
Αποκατάσταση και διεύρυνση των δημοκρατικών ελευθεριών. Ριζοσπαστικός εκδημοκρατισμός και αναπροσανατολισμός του κρατικού μηχανισμού. Εκκαθάρισή του από τα φασιστικά στοιχεία. Κατάργηση των υψηλών αποδοχών και προνομίων των υπουργών, βουλευτών και γενικότερα των στελεχικών θέσεων πολιτικού χαρακτήρα.
Στήριξη πρωτοβουλιών των κοινωνικών φορέων στον τομέα της ενημέρωσης. Εκδημοκρατισμός, ενίσχυση και αναβάθμιση των δημοσίων ηλεκτρονικών μέσων μαζικής ενημέρωσης. Περιορισμός έως και κατάργηση της δυνατότητας δράσης του μεγάλου κεφαλαίου στον τομέα αυτόν.
Δεν υπάρχει άλλη πραγματική εναλλακτική. Η απελευθέρωση από το δεσποτισμό της ολιγαρχίας απαιτεί τόλμη και συγκλίσεις. Η ελπίδα γεννιέται από το θάρρος.
